Katedra Nidaros w Trondheim robi ogromne wrażenie zarówno z zewnątrz, szczególnie ściana z figurami świętych, jak i w środku – mroczne wnętrze pociąga niezwykłymi zdobieniami, rzeźbami i tajemnicami.
Świątynia jest największym średniowiecznym budynkiem w Skandynawii i najważniejszym kościołem w Norwegii. Nierozerwalnie łączy się z historią świętego Olafa, o którym pisałam w jednym z wcześniejszych postów. Barbarzyński wiking przeszedł przemianę nie tylko w króla, ale i w świętego (czytaj o św. Olafie). Po jego śmierci odnotowano liczne cuda, dlatego też około 1066 roku na miejscu pochówku świętego król Olaf Łagodny rozpoczął budowę kościoła. W XII wieku kościół stał się nie tylko świątynią podlegającą arcybiskupowi, ale także miejscem pielgrzymek, a w końcu katedrą. Jako że święty Olaf był królem i bohaterem narodowym, katedra stała się miejscem koronacji królów Norwegii. Warto wspomnieć, że dawniej Trondheim było stolicą. Istnieje ciekawa legenda związana ze świątynią. Na jednym z poniższych zdjęć możecie zobaczyć postać w kamieniu, która trzyma w ręku cegłę. Podobno kiedy katedra zostanie wreszcie ukończona, miasto Trondheim zsunie się do fiordu. Zwiedzanie kościoła z przewodnikiem w języku angielskim kosztuje 70 koron, warto poczytać więcej o zachodniej ścianie świątyni z licznymi świętymi (niestety, katedralny przewodnik oprowadza jedynie po wnętrzu). W środku znajdziemy studnię szczęścia, a także przepiękne organy i liczne rzeźby. Na zewnątrz wzrok przyciągają liczne gargulce i głowy, warto pójść na spacer po uroczym cmentarzu oraz odwiedzić dziedziniec pałacu arcybiskupa. Można też wypić kawę lub pamiątki w przykatedralnym sklepie – kawiarni.
nie tylko miejsca 