Piękna styczniowa pogoda i wolny czas zmotywowały mnie do odwiedzin w pobliskich Mechelinkach i Rewie. Dawne rybackie osady w ostatnich latach przeszły metamorfozę, mają bardziej cywilizowane oblicze, jednak bezpowrotnie utraciły swój dawny charakter. Na szczęście plaża i falujące na wodzie kutry nadal kuszą swym pięknem, szczególnie zimą, kiedy można rozkoszować się ciszą i przeraźliwie zimnym wiatrem. Obie miejscowości leżą na Obszarze Natura 2000, tak więc betonowa cywilizacja na szczęście ominie położone tutaj rezerwaty.
Rewski półwysep, zwany po kaszubsku szperkiem, to doskonałe miejsce nie tylko dla zwyczajnych spacerowiczów, ale także dla spragnionych wrażeń miłośników morza. Raz do roku na trasie Kuźnica (na Półwyspie Helskim) – Rewa odbywa się tak zwany Marsz Śledzia, a jego uczestnicy “chodzą” po wodzie, to znaczy wędrują rewskim szperkiem, zwanym też płycizną, który jest naturalnym piaszczystym wałem. Geologowie mówią o tym, że niegdyś był to brzeg, który potem zamienił się w mieliznę, która dziś oddziela Zalew Pucki od Zatoki Puckiej. W 1918 roku ówczesne polskie władze zadecydowały o wykonaniu przekopu o szerokości 700m i głębokości 5 metrów po to, by niewielkie statki mogły wpływać do portu w Pucku. W czasie II wojny światowej Niemcy utworzyli na mieliźnie poligon, taką funkcję to miejsce pełniło również po wojnie, aż do 1991 roku. Podobno płycizna kryje w sobie wraki 12 jednostek, głównie barek, a także pozostałości jednego okrętu podwodnego ORP Kujawiak. Rewski cypel wybrały sobie także dziki, jako najkrótszą trasę z półwyspu do Rewy.
Warto odwiedzić Rewę i pobliskie Mechelinki, by spojrzeć na Zatokę Pucką i Półwysep Helski z innej perspektywy. W sezonie obie miejscowości są zatłoczone, ale zimą panuje tu spokój. Otwarte kawiarnie i restauracje zapraszają na kawę i smażoną rybę cały rok, a autobus z Gdyni (146 z centrum) dociera tutaj co pół godziny.
nie tylko miejsca 
Jesiony jak dęby na starym cmentarzu 😉