Prosto ze Stolpen ruszyliśmy w drogę do Bad Schandau, przy okazji zatrzymując się nieopodal słynnej Baszty, czyli Bastei. Na parkingu oddalonym około 3 km od docelowego miejsca zostawiliśmy samochód, by przez pola i lasy jechać na rowerach do Bastei. Jako że Bastei to najsłynniejsza miejscówka Gór Połabskich można tu zastać tłumy turystów. Pierwsza wycieczka przybyła… Continue reading Bastei – atrakcja Gór Połabskich
Zamek Stolpen leży niedaleko Drezna. Warto znaleźć chwilę, by zajechać do miasteczka o tej samej nazwie, jest niezwykle urokliwe wraz ze swoim stromo wznoszącym się Rynkiem, a później wdrapać się na zamek. Spacerując po zamku, trudno nie pomyśleć o hrabinie Cosel, która w tym miejscu spędziła niemal pół wieku na wygnaniu. Jej losy w jednej… Continue reading Na zamku Stolpen
Księstwo Bergu to nazwa historyczna, rodem z epoki średniowiecza. Co ciekawe, Niemcy do dzisiaj nazywają ten zakątek swego kraju Bergisches Land (region w zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, położony pomiędzy Renem, Ruhrą, rzeką Sieg a wyżyną Sauerland, na obrzeżu Reńskich Gór Łupkowych), my w języku polskim nie dysponujemy jednak żadnym rozsądnym tłumaczeniem, tak… Continue reading Na drogach i bezdrożach Księstwa Bergu
Impuls w podróży często popycha do nieszablonowego działania. Czasami może ocierać się niemal o brawurę, ale tak naprawdę to taka iskra boża, która sprawia, że podróżowanie zyskuje nowy, często ciekawszy, wymiar. Impuls nie raz powodował, że zmieniałam trasę podróży. Najmilej wspominam szczególnie ostatnie wakacje, gdy samotnie przemierzając wschodnią część Polski, kierowałam się tam, gdzie oczy… Continue reading Subiektywny alfabet kobiety w podróży – I jak impuls
Każda podróż to historia. Każdy napotkany na mojej drodze człowiek też niósł za sobą jakąś historię. Jestem w takim momencie życia, że coś właśnie staje się historią. I tak można by w kółko, bo na szczęście w moim nieco podróżnym życiu wciąż coś się dzieje.
G jak gadka szmatka – no bo komu z nas nie przydarzyła się w czasie podróży taka rozmowa o niczym zwana small talkiem, która czasami zmieniała nawet bieg historii wyprawy lub otwierała nasze oczy na coś nieznanego. Gadka szmatka to w każdym razie coś, w czym, nieskromnie wyznam, jestem mistrzynią.
Kernave (Kiernów) to pierwsza litewska stolica. To malownicze i senne o tej porze roku miasteczko położone jest około 40 km od Wilna. Kiedy już zwiedzicie wszystkie wileńskie zabytki, zajrzyjcie tutaj. Warto nie tylko ze względu na robiące wrażenia grodziska, ale przede wszystkim na piękno Wilii (Neris), która leniwie toczy tutaj swoje wody.
F jak fotografia. Bo zawiera ulotne zapisy chwil zatrzymanych na moment w kadrze. Oglądana, nawet po latach, przywołuje ludzi, a nawet zapachy i „fakturę” miejsc. Pomimo tego, że fotografie zalewają nas, a z każdego odwiedzonego miejsca przywozimy ich setki, a nawet tysiące, ja lubię wybrać tych kilka najciekawszych i wyjątkowych, by w zalewie zdjęć ocalić… Continue reading Subiektywny alfabet kobiety w podróży – F jak fotografia
Królowa jesieni – papryka – to doskonały dodatek do wielu dań. Dzisiaj w roli głównej, na dodatek w parze z pomarańczą. Nie ma to jak dobra zupa (krem) paprykowa z pomarańczą – polecam. Porcja dla 4 osób
Mam takie jedno piękne wakacyjne wspomnienie. Ciepły, sierpniowy wieczór na tarnowskim Rynku. Miejski gwar unoszący się ponad dachami Tarnowa. Moja samotność i gargulce spoglądające z dachu ratusza na przechodniów. To właśnie wtedy zakochałam się w tym mieście. I wiem, że będę wracać. Oto Tarnów na weekend.
Klasyczny smak i niebo w gębie – taka właśnie jest sałatka Cezar z sosem anchois. Nie wymaga wielkiego wysiłku, a smakuje nawet tym, którzy za „zieleniną” na stole nie przepadają. Moja wersja nie zawiera kurczaka, ani grzanek, ale oczywiście można je dodać do dania.
Dzisiaj zmodyfikowany co nieco przepis prosto z Kukbuka. Zupa-krem z kalafiora w nowej, ostrej odsłonie, co zawdzięcza zielonej paście curry.
Subiektywny alfabet kobiety w podróży przynosi dzisiaj emocjonalne E. E jak emocje, bez których nie tylko podróż, ale i życie samo w sobie jest niemożliwe. A jako że kontrolowanie emocji jest ważne, spróbuję zrobić z nimi dziś porządek:)
Dzisiaj ciasto, które ujęło mnie swą kolorystyką i smakiem – szpinakowe z granatem. Niestety, mój granat nie jest tak intensywny w kolorze, jak bym tego chciała. Na szczęście smakuje wyśmienicie.
W Turcji nazywa się Mercimek Çorbası i jest klasycznym daniem podawanym cały rok, na dodatek nie tylko na obiad czy kolację, ale również na śniadanie – zupa z soczewicy. Co ciekawe, Turcy doprawiają ja sokiem z cytryny, dzięki czemu jest delikatnie kwaskowa. Jadłam ją w Turcji w wielu miejscach, jednak ta najbardziej smaczna była podana na… Continue reading Turecka zupa z soczewicy
Lubię podróżować daleko, próbować smaczne dania, podejmować decyzje, otwierać kolejne drzwi i kupować niebanalne drobiazgi. Jednym słowem, zdobywać doświadczenie. D jak doświadczenie Najciekawsze doświadczenie kobiety w podróży Tych jest wiele – jak choćby gotowanie dania z wieloryba w Norwegii, czy przejażdżka na słoniu w Tajlandii. Wspomnę jednak o tym w miarę świeżym – kierowaniu terenówką… Continue reading Subiektywny alfabet kobiety w podróży – D
Na początku była ciekawość. A jak wszyscy wiemy, ciekawość to pierwszy stopień do poznania. Tak samo jest w przypadku kobiety w podróży – ciekawość pozwala jej poznać to, co nowe, nieznane i interesujące. Czas zatem na… C jak ciekawość Myślę, że każdy podróżnik ma we krwi ciekawość. A kobieta w podróży to już szczególnie. Ja… Continue reading Subiektywny alfabet kobiety w podróży – C
Parki etnograficzne to miejsca, które lubię odwiedzać. Mogę powiedzieć, że mam już jakieś porównanie, bo choćby w tym roku odwiedziłam co najmniej 6 z nich, w tym, moim zdaniem – najciekawsze – niemiecki wKommern oraz polski we Wdzydzach Kaszubskich. O tym można przeczytać we wcześniejszych postach, wystarczy kliknąć na nazwy wymienionych miejscowości. Na tle znanych… Continue reading Park Etnograficzny w Kolbuszowej
Czas na kolejną literę alfabetu. W poszukiwaniu inspiracji – przy literze A – przeszukiwałam słownik języka polskiego. B nadeszło samo. Nie wymagało poszukiwań. B jak bilet Mam taką magiczną szufladę, której otwarcie przywołuje wspomnienia z podróży. W zasadzie niczego nie kolekcjonuję (no, może poza książkami kucharskimi i przewodnikami), a jednak nie potrafię wyrzucić starych biletów… Continue reading Subiektywny alfabet kobiety w podróży – B
Dzisiaj coś dla miłośników makaronów – spaghetti amatriciana z czarnymi oliwkami. Przepis przywiozłam z Włoch, co prawda z ich północnej części, ale receptura uchodzi za jedną z najbardziej popularnych w Rzymie, mimo że nazwa wskazuje na miejscowość Amatrice jako kolebkę potrawy. Spaghetti amatriciana to coś dla tych, którzy lubią smacznie zjeść bez zbędnego zmęczenia długim… Continue reading Spaghetti amatriciana z czarnymi oliwkami
Niedawno na jednym z blogów znalazłam ciekawy pomysł na tworzenie wpisów do Alfabetu emigranta. Zainspirowana – postanowiłam stworzyć Subiektywny alfabet kobiety w podróży i przynajmniej raz w tygodniu zamieszczać wpis przyporządkowany kolejnej literze abecadła. Oto moje A.
Questing po polsku, czyli zwiedzanie z broszurą zawierającą wierszowane wskazówki, podążanie nieoznakowanymi trasami i poszukiwanie lokalnego skarbu. Oto linki do wielu miejskich questów, które z pewnością warto wypróbować.
Tym razem postanowiłam skorzystać z gry „Quest – szlakiem tajemnic dawnego Dzierzgonia”. Przyznam, że był to bardzo dobry pomysł. Jak już wspomniałam, Dzierzgoń jest niewielki, więc zwykły spacer, bez ciekawych zagadek, z pewnością zająłby niewiele czasu. Dzięki pomysłowej grze, opartej na rymowanych zagadkach i historii miasta, mamy szansę powędrować ciekawymi miejscami, a motywem przewodnim tej… Continue reading Szlak gotyckich zamków – Dzierzgoń
Z wczorajszej wizyty na Mazury i Powiśle przywiozłam nie tylko wspomnienia ciekawych miejsc, ale również smaku sałatki z pieczonym bakłażanem i słodką musztardą mojej przyjaciółki i blogerki w jednym – Ani (Fabryka Czasu Ulotna). Z planowanego pikniku nad jeziorem nic nie wyszło, ale za to wpałaszowałyśmy przysmak w Kamieńcu Suskim, w samochodzie, obok ruin pałacu… Continue reading Sałatka z pieczonym bakłażanem i słodką musztardą
Lato dobiega końca, praca od kilku dni stała się bardzo intensywna, a w duszy gra tęsknota za odkrywaniem nowych, nieznanych miejsc. Na szczęście nadszedł weekend, a z nim spontaniczny pomysł wycieczki do Iławy. Tu mnie jeszcze nie było! Telefon do przyjaciółki, niespokojnej podróżniczo duszy i blogerki w jednym, i – jedziemy! Opuszczamy Gdynię, zostawiamy za… Continue reading Mazury dla ciekawskich
Stoi niemalże w centrum miasta. Przypomina o przeszłości, niestety tragicznej. Co to jest? Do czego służyło? W jakim mieście się znajduje? Odkryłam ją na trasie swojej ostatniej podróży po Polsce. Podpowiedzi (odnośnie regionu) można szukać w ostatnich wpisach. Kto wie?
Malowana wieś, o swojsko brzmiącej nazwie Zalipie, leży niedaleko Tarnowa. Już sam znak stojący na rogatkach wioski uświadamia, że to wieś jak malowana. Co prawda nie wszystkie domy są pomalowane, ale trzeba przyznać, że i tak ich ilość jest imponująca, a wszystko robi bardzo ciekawe wrażenie, tym bardziej, że zwyczaj malowania ogarnął swym zasięgiem także… Continue reading Malowana wieś Zalipie
„Takie dziury jak Sandomierz mają jedną niezaprzeczalną zaletę: wszędzie jest blisko. Zaraz po otrzymaniu telefonu od szefowej prokurator Teodor Szacki z westchnieniem ulgi zostawił zainteresowaną nim w nużący sposób Klarę i opuścił wynajmowaną kawalerkę w kamienicy na Długosza. Mała, brzydka i zapuszczona, miała jedną zaletę – położenie. Na Starym Mieście, z widokiem na Wisłę i… Continue reading Sandomierskie ścieżki prokuratora Szackiego
To jedyne w Europie Muzeum nietypowych rowerów mieści się mniej więcej w połowie drogi pomiędzy Dęblinem a Puławami w samym środku wsi o swojsko brzmiącej nazwie Gołąb. W tym niebanalnym miejscu można nie tylko poznać historię powstania pojazdu, ale także zrozumieć zawiłe prawa fizyki dotyczące jazdy na bicyklu. W rowerowy świat wprowadza nas ze swadą… Continue reading Muzeum nietypowych rowerów w Gołębiu
To jeden z literackich „motywów” na mojej trasie. Pomnik stoi sobie niepozornie na rogu domu w dawnej dzielnicy żydowskiej pewnego pięknego miasta. Cytat na zdjęciu z pewnością pomoże w odpowiedzi na pytanie: czyj to pomnik? Dopytam jeszcze: w jakim mieście go postawiono?
Na zdjęciu spaceruję na moście nad Młynówką w mieście, którego herb widnieje nade mną. Podobno most nosi więcej nazw, niż ma lat. Jedna z nich pochodzi od opłaty, którą w dawnych czasach pobierano na nim, inna „od kłódek”. Kto wymieni 5 nazw mostu, ten wygrywa;-)
Zdjęcie zostało zrobione w Muzeum Wsi Opolskiej, gdzie miałam możliwość poczuć, jak ciężkie było życie na wsi w dawnych czasach. Zagadka brzmi: jak się nazywa przedmiot użytkowany przeze mnie i do czego służył? Niezbędna ludziom była między innymi roślina ze zdjęcia poniżej (do użytkowania tego urządzenia).
Kolejna wakacyjna zagadka - czyj to pomnik i w jakim mieście się znajduje? Podpowiedzi co do osoby, w razie wątpliwości, można znaleźć na sfotografowanym fragmencie tekstu.
Kolejna zagadka - co to jest i gdzie się znajduje? Podpowiedź - w Województwie Świętokrzyskim.
Urodzinowa podróż bloga (tak tak, tydzień temu minęły dwa lata od pierwszego wpisu), pomimo tego, że zbyt krótka, to bardzo ciekawa, a hasło „Czasami warto się zgubić” – niemalże nabiera symbolicznego wymiaru, kiedy z uporem maniaka, odrzucając GPS, próbuję podążać za znakami.
To coś, co zobaczyłam dzisiaj pierwszy raz w swoim życiu, na Podkarpaciu, niedaleko Rzeszowa. Kto wie?
Co to za miejsce? Gdzie się znajduje? Podpowiem, że we wschodniej części Polski, a właściciel pojazdów skonstruował 60 niestandardowych bicykli.
To smaczna propozycja na obiad lub kolację praktycznie o każdej porze roku. Zresztą cukinia to królowa w mojej kuchni i jadam ją bardzo często w różnej postaci. Oto prosty przepis na makaron z cukinią „podlany” białym winem. Porcja dla dwóch osób.
Wodospad del Toce ma aż 143 metry długości, jego wody spadają po alpejskim zboczu tylko w letnich miesiącach, by cieszyć oczy turystów. Poza sezonem woda jest kierowana do produkcji energii elektrycznej. Wodospad del Toce to prawdziwa perełka, jeden z najwyższych wodospadów alpejskich. Można spoglądać na niego z mostku położonego ponad wodami rzeczki Toce, która z… Continue reading Wodospad del Toce
Każde wakacje przynoszą coś nowego – ludzi, miejsca, smaki, a także kłopoty. Niestety, bez nich życie pewnie nie byłoby aż tak ciekawe. Zacznę od tego, że tegoroczne wakacje były najkrótszymi w moim życiu, tak więc z niecierpliwością wyczekiwałam 16 lipca, kiedy to wsiadłam w nocny samolot do Larnaki, mojej wakacyjnej destynacji. Jeśli myślicie, że doleciałam… Continue reading Wakacyjne perypetie
Cypr na talerzu – jest zielony i grillem pachnący. Jednym słowem – smaczny. Pod warunkiem, że trafimy do dobrej restauracji. Najlepiej zapytać o radę Cypryjczyka. Moje doświadczenia są różne, połowa samodzielnie odkrytych miejsc z pewnością nie znalazłaby się nigdy więcej na moim kulinarnym szlaku. Są jednak 3 takie miejsca, które z pewnością mogę polecić. Do… Continue reading Cypr na talerzu – smaczny!
Schodzenie z utartego szlaku to moja specjalność. Sobotnia wyprawa na Kaszuby obfitowała w nowe odkrycia właśnie dzięki wyborowi nieznanych dróg. A im bardziej malownicza aleja wiodąca „donikąd”, tym ciekawsze zakątki czekające tuż za zakrętem.
Czytaj więcej!
Bardzo żałuję, że nie mogę być tej wiosny w Stambule, bo właśnie teraz metropolia nad Bosforem rozkwita – dosłownie i w przenośni. Kwiecień to przecież czas Stambulskiego Międzynarodowego Festiwalu Tulipanów, zwanego tutaj Istanbul Lale Festivali. Trudno opisać, jak pięknie wyglądają kwietniki na ulicach i w parkach, miasto skąpane jest w płatkach tych pięknych kwiatów. Dlaczego tulipan? Wbrew… Continue reading Festiwal Tulipanów w Stambule
Kurfürstendamm vel Ku’damm to, obok Friedrichstraße i Unter den Linden, najsławniejsza ulica Berlina. W tym roku obchodzi 129 lecie powstania, a zawdzięcza to samemu Bismarkowi, z którego incjatywy zwykła droga stała się wielkomiejskim bulwarem. Dosłownie tłumaczenie Kurfürstendamm oznacza Groblę Elektorską, dzisiaj żaden z berlińczyków nie nazywa jej inaczej niż Ku’damm, zresztą Niemcy słyną z zamiłowania do skracania swych… Continue reading Kurfürstendamm vel Ku’damm – najsłynniejsza ulica Berlina
Casatiello – neapolitański wielkanocny chleb, czyli Wielkanocny Poniedziałek na włoskim talerzu, a raczej w piknikowym koszyku. Casatiello to nic innego, jak bardzo ciekawie upieczony chleb z dodatkiem wędzonej wieprzowiny i różnego rodzaju serów (w zależności od receptury). Inności dodaje mu fakt, że jest zapiekany wraz z jajkami w skorupkach, umieszczonymi na wierzchu ciasta i „przymocowanymi”… Continue reading Casatiello – neapolitański wielkanocny chleb
Cmentarz na Górze Donas w Gdyni – podróż do przeszłości Z zamiarem opisania tego zapomnianego gdyńskiego cmentarza noszę się od mojej listopadowej wędrówki w to miejsce. Jak pisałam w swoim poście, znalezienie nekropolii stanowi nie lada wyzwanie dla osób, które nie znają tego zakątka miasta. A szkoda, bo to ciekawa część historii Gdyni, a raczej… Continue reading Cmentarz na Górze Donas w Gdyni – podróż do przeszłości
Jajka faszerowane na dwa sposoby to moja propozycja nie tylko na wielkanocny stół, ale także jako smaczna przekąska. Jajka faszerowane oliwkami 3 jaja 10 czarnych oliwek 2 łyżki majonezu 1 łyżeczka musztardy kaszubskiej sól pieprz Sposób wykonania: ugotowane na twardo jaja obieramy ze skorupki, następnie kroimy je wzdłuż na pół. Delikatnie wyjmujemy żółtko. Oliwki siekamy… Continue reading Jajka faszerowane na dwa sposoby
Kujawski drożdżowy placek maślany – Cukiernia Lidla – to niebo w gębie. Łatwy w przygotowaniu, a efekt bardzo smaczny. Warto spróbować. Ja przygotowałam z połowy porcji – w okrągłej formie. 30-35 porcji forma o wymiarach: 45×35 cm Składniki: Ciasto: 35 g drożdży 80 g cukru 150 ml mleka 3,2% (ja użyłam 1,5%) 500-550 g… Continue reading Kujawski drożdżowy placek maślany – Cukiernia Lidla
Pieczona biała kiełbasa z oliwkami, to coś w sam raz na wielkanocny stół. Pachnąca ziołami i czosnkiem, podana z pieczonymi oliwkami – po prostu palce lizać. Składniki: 10 cienkich białych parzonych kiełbasek 2 ząbki czosnku 2 nieduże cebule 5 łyżek oliwy z oliwek pół łyżeczki suszonego tymianku lub 2 gałązki świeżego łyżeczka soku z cytryny… Continue reading Pieczona biała kiełbasa z oliwkami
nie tylko miejsca 